Osmaniye’nin Kadirli ilçesine bağlı Karakütük köyünde, tek başına bir barakada yaşayan 71 yaşındaki Şerife Yılmaz, daha önce yaşadığı yoksulluk nedeniyle gündeme gelmişti.
Yılmaz, yaşadığı hayatı şu sözlerle özetlemişti:
“AÇ KALIYORUM, DONUYORUM”
“Eşim öldü baba yurdundayım. Bir tek kötü bir odanın içerisindeyim. 65’lik maaşı veriyorlar, ne yapayım? Ufak tefek harcıyorum. Olursa evin içerisinde yapıp yemek yiyorum olmazsa yatıyorum, aç kalıyorum. Donuyorum, soba kötü bir soba, hiç iyi değil. Odun ne gezer, ocak ne gezer. Olandan ufak tefek çalı çırpı bulup yakıyorum. Elimde çalı, odun sobayı yakacağım, dondum. Bu kolum çıkmış. Ayağım birbirine dolaşıverdi düştüm. Ne bulursam onu yiyorum. El fenerim var onunla uğraşıyorum, başka bir şey yok.”
BAKANLIK YARDIM KABUL ETMİYOR DEMİŞTİ
Yaşlı kadının yaşadığı sefalet gündeme gelince Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı kaynakları, 71 yaşındaki Şerife Yılmaz’ın yapılmak istenen başka eve taşınması ya da huzur evine yerleştirilmesi tekliflerini reddettiği belirtildi.
Şerife Yılmaz’ın oturduğu yerin mirasçılarının olduğunu bildiren bakanlık kaynakları Şerife Yılmaz’ın yazdığı dilekçede baba ocağını terk etmek ve başka bir yerde kiraya çıkmak istemediğini, bulunduğu yerde bir oda yapılmasını talep ettiğini aktardı.
MUHTAR ‘YARDIMLARDAN FAYDALANIYOR’ DEDİ
Osmaniye’nin Kadirli ilçesine bağlı Karakütük köyünde yalnız ve zor koşullarda yaşayan 71 yaşındaki Şerife Yılmaz’ın sesinin duyulmasını ardından, Karakütük köyü muhtarı Ertuğrul Pala, konuya ilişkin açıklama yaptı.
Pala, Kadirli Kaymakamlığı tarafından konteynere yerleştirilen Yılmaz’ın ısrarla köye dönmek istediğini dile getirerek, şunları söyledi:
“İHTİYAÇLARI TEMİN EDİLMEKTEDİR”
“Teyzemiz 71 yaşında ve 65 yaş aylığı almaktadır. Sosyal hizmetlerimizden faydalanıp, kömür ve diğer ihtiyaçları temin edilmektedir. Biz de muhtarlığımız olarak teyzemize gelen rutin yardımları her ay teyzemize vermekteyiz. Teyzemizin evinin yeri davalık olduğundan dolayı biz evini güzelleştiremiyoruz, sıkıntımız bu.
Konu yargıda olduğu için çivi bile çakamamaktayız. Yoksa biz teyzemizin evini yapmayı düşünüyoruz ama imkansızlıklardan dolayı yapamıyoruz. Teyzemizin yardımlarını rutin olarak yapmaktayız. Devletimizin eli büyüktür, ne gerekiyorsa yapılmaktadır. Şu an buraya Sosyal Hizmetler de gelmiştir ama teyzemiz burada durmak istememektedir.
Biz daha önce girişimlerde bulunduk. Teyzemiz ‘Ben burada kalamam ille de köyüm, evim’ demektedir. Teyzem evinden vazgeçmediğinden dolayı orada evinde yalnız kalmaktadır. Mahkeme süreci bittiğinde teyzemizin evini güzel bir şekilde yapacağız.”
“EVİME GİTMEK İSTİYORUM”
Şerife Yılmaz ise “Ben bu sıcak yerimde mutluyum ama ille de evim, ille de evim. Selam söyleyin Valiye. Ben evime gitmek istiyorum” dedi.
